فیبروم رحم
فیبروم رحم (Uterine Fibroids) رشد بیش از اندازه بافت رحم در زنان در سن بچهداری است. یا به عبارتی تومور خوشخیم عضله صاف رحم. فیبروم رحم شایعترین تومور لگنی در زنان است که تقریباً مسئول 3/1 بستریها در بخش زنان است و معمولاً در سنین باروری بین 25 تا 40 سالگی دیده میشود.
در بیماری فیبروم یا “میوم رحم” سلولهای ماهیچهای و دیگر بافتهایی که دیواره رحم را میسازند، غدههای غیرسرطانی درون دیواره رحم و پیرامون آن ایجاد میکنند. این بیماری میتواند باعث نازایی شود. خطر دچار شدن به این بیماری در زنانی که نسبت به قدشان افزایش وزن دارند، بالا و در زنانی که بچهدار شدهاند، پایین است.
- مراقبت های ضروری در بارداری
- پولیپ رحمی چیست؟ علائم و عوامل ایجاد پولیپ رحمی کدام است؟
- مسمومیت حاملگی یا پره اکلامپسی چیست و چه علائم خطری دارد؟
- آندومتریوز چیست؟ علائم و روش درمان بیماری آندومتریوز کدام است؟
- آزمایش های ضروری بارداری برای سلامت مادر و جنین
چه عواملی باعث فیبروم رحم میشود؟
هنوز موارد اندکی درباره عوامل پدیدآورنده فیبروم رحمی میدانیم. دانشمندان به چند نظریه رسیدهاند، که هر کدام قسمتی از عوامل این بیماری را توضیح میدهند. به نظر میرسد فیبروم رحمی پیامد عوامل زیادی است که بر هم اثر میگذارند. این عوامل شامل:
ژنتیکی و عوامل وراثتی
عوامل هورمونی که به معنی بهم خوردن تنظیم هورمون های جنسی است،
عوامل محیطی که از ظریق ورود مواد شیمیایی خاص به بدن میباشد.
یا ترکیبی از همه این موارد باشد.
هنگامی که عوامل پدیدآورنده فیبروم رحمی را دریافتیم، کوششهای ما برای درمان یا پیشگیری از این بیماری به سرعت پیش خواهد رفت.
شما میتوانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
انواع فیبرومها
فیبرومها براساس محل آنها در رحم تقسیمبندی میشوند. شایعترین محل وجود آنها اینترامورال (داخل عضله رحم)، ساب سروزال (به صورت توده برجستهای خارج رحم) و زیر مخاطی (داخل حفره رحم) هستند. نوع سوم یعنی زیر مخاطی با بیشترین تظاهرات بالینی از جمله منوراژی یا خونریزی شدید قاعدگی و نازایی همراه است.
علائم فیبروم رحمی
بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم رحمی، هیچ نشانهای ندارند. نشانههای این بیماری ممکن است اینگونه باشد:
* قاعدگیهای سنگین و دردناک یا خونریزی بین دورههای ماهانه
* احساس سنگینی در پایین شکم
* ادرار زیاد
* درد به هنگام نزدیکی جنسی
* درد در پایین کمر
* مشکلاتی در تولیدمثل، مانند نازایی، سقط جنین یا زایمان پیشرس
بیشتر زنان مبتلا به فیبروم رحمی دچار نازایی نمیشوند و میتوانند بچهدار شوند. برخی زنان مبتلا به فیبروم رحمی ممکن است نتوانند به طور طبیعی باردار شوند. اما با پیشرفتهایی که در درمان ناباروری رخ داده است، ممکن است برخی از این زنان باردار شوند.
درمان فیبروم رحمی
* زنانی که به فیبروم رحمی دچار هستند، اما نشانههای آن را نشان نمیدهند، ممکن است به درمان نیاز نداشته باشند
* زنانی که درد یا دیگر نشانههای این بیماری را دارند ممکن است این درمانها برای آنها سودمند باشد:
درمان دارویی فیبروم رحم
داروها ممکن است باعث فروکش کردن نشانههای فیبروم رحمی شوند و حتی از رشد آن جلوگیری کنند یا آن را کند سازند. اما هنگامی که بیمار داروها را کنار میگذارد، بافت فیبری اغلب بار دیگر رشد میکنند.
جراحی برای درمان فیبروم رحم
چند جراحی نیز برای فیبروم رحمی وجود دارد:
برداشت بافت فیبروم و گذاشتن بخشهای سالم رحم که به آن میومکتومی میگویند.
بریدن رگهای خونرسان به بافت فیبری باعث فروکش کردن رشد آنها میشود، که به این روش آمبوسیزاسیون میگویند.
برداشت رحم (هیسترکتومی) که تنها راه اطمینان بخش برای درمان فیبروم رحمی است، که این روش در زنانی که باروری کامل دارند یا سایر روشهای درمانی در آنها با شکست روبرو شده است استفاده میشوند.
این مقاله خوب بود؟ 5
2