زردی نوزاد چیست؟
اکثر نوزادان در چند روز اول زندگی خود زرد می‌شوند. البته احتمال وقوع این عارضه در نوزادان نارس بیش از نوزادان رسیده است. اولین جا از بدن نوزاد که زردی در آن قابل مشاهده است، چشم‌های نوزاد می‌باشد.
به تدریج قفسه سینه، شکم و پاهای نوزاد نیز ممکن است زرد شود.
هر نوزادی که زرد می‌شود حتی اگر حال عمومی او خوب باشد بایستی در اولین فرصت توسط پزشک معاینه شود، زیرا زردی شدید می‌توند باعث عقب‌ماندگی ذهنی و یا حتی مرگ نوزاد شود.
در حالت طبیعی زردی نوزادی پس از 5-2 روز کاهش یافته و از بین می‌رود، بنابراین مشاهده زردی پس از هفته اول تولد نیز غیرطبیعی است.
شما می‌توانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
علت ایجاد زردی
بیلی روبین یک رنگدانه می‌باشد که از محصولات نهایی تجزیه گلبول‌های قرمز است.
نوزادان سطح بیلیروبین بالاتری دارند چون تعداد گلبول‌های قرمز در آنها زیادتر است و کبد آنها از آنجا که هنوز به حد کافی تکامل پیدا نکرده است و کارایی مناسب را ندارد نمی‌تواند بیلی روبین اضافی را دفع کند.
علت دیگر زردی نوزاد دفع کم مدفوع است چرا که مدفوع قیری رنگ نوزاد حاوی مقادیری بیلی روبین است بنابراین در صورتی که مقدار دفع مدفوع کم باشد مقدار زردی در نوزاد افزایش می‌یابد.
سایر عوامل شامل: ناسازگاری گروه خونی مادر و نوزاد، نارس متولد شدن نوزاد، جنس پسر، وجود کبودی (خونمردگی در پوست و قسمت‌های مختلف بدن) گرسنگی، نوزاد متولد شده از مادر دیابتی، نوزادانی که کم کاری تیروئید دارند، سابقه زردی از فرزندان قبلی خانواده، عفونت‌های نوزادی از قبیل عفونت‌های ادراری می‌تواند باعث تشدید زردی در نوزاد شود.
تشخیص زردی چگونه است؟
برای تشخیص زردی در نوزاد رنگ پوست در پاها از زردی بالا حکایت می‌کند.
پوشاندن لباس سفید در تشخیص کمک می‌کند. در اتاق با نور کافی فشار ملایمی با انگشت روی پوست قفسه سینه نوزاد وارد کنید، اگر هنگام برداشتن فشار انگشت ته رنگ زردی روی پوست نوزاد باقی بماند با پزشک مشورت نمایید. این روش برای نوزادان با پوست روشن بهتر عمل می‌کند. برای نوزادان دیگر زردی سفیدی چشم یا لثه را کنترل نمایید و هرچه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرده تا با انجام آزمایش خون میزان زردی مشخص گردد.
خطرات زردی شدید
عوارض زردی شدید در نوزادان ممکن است به صورت جسم یا ذهنی بروز کند، که شروع این عوارض ممکن است شامل خواب‌آلودگی، خوب شیر نخوردن، تحریک‌پذیری شدید و تضعیف عکس‌العمل‌های طبیعی نوزاد باشد و با پیشرفت عارضه علائم دیگری نظیر: عقب رفتن سر، برامدگی ملاج، پیچ خوردن اندام‌ها و انحراف صورت و گریه‌های بلند و جیغ مانند و در موارد خیلی شدیدتر تشنج، اسپاسم عضلات (سفتی عضلات) بروز کند و ممکن است تا آخر عمر عوارض اختلالات حرکتی، تشنج، فلج مغزی، اختلالات تکلم وعقب‌ماندگی ذهنی وناشنوایی را به همراه داشته باشد.
این مقاله خوب بود؟ 
5 
2
