رتینوپاتی دیابتی به وسیله دیابت طولانی‌مدت نوع یک و دو پدید می آید. عوامل ایجادکننده یا مستعد کننده این بیماری عبارتند است:
- داشتن بیماری دیابت برای مدت زمان بیشتر از 10 سال
- کنترل نامناسب قند خون
- فشارخون بالا
- کلسترول بالا
- کم خونی
- بیماری کلیوی
- مصرف سیگار
- حاملگی
- جراحی، بستری شدن یا سایر وقایع آسیب‌رسان که موجب عدم کنترل قند خون شود.
به علت این‌که بیماران رتینوپاتی دیابتی بدون علامت هستند، اکثر موارد رتینوپاتی در معاینات دوره‌ای چشم در بیماران دیابتی تشخیص داده می‌شود. تعداد کمی از بیماران در هنگام تشخیص بیماری، تاری دید یا کاهش بینایی در شب را تجربه می‌کند و حتی تعداد کمتری نیز وقتی که ناگهانی بینایی خود را از دست می‌دهند، تشخیص داده می‌شوند.
شما می‌توانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
رتینوپاتی دیابتی چه خطراتی دارد؟
به رغم درمان، رتینوپاتی دیابتی می‌تواند بازگردد و ممکن است پیشرفت کند و منجر به عوارض جدی شود که شامل این موارد است:
- خون‌ریزی زجاجیه: تجمع خون در ماده زجاجیه چشم؛
- کوری ناشی از آدام ماکولار شبکیه تورم ناحیه ماکولار شبکیه ماکولار ناحیه‌ای بسیار حساس شبکیه است که مسئول دید با جزئیات است؛
- گلوکوما یا آب سیاه: افزایش فشار داخل چشم؛
- کاتاراکت یا آب مروارید: تیره شدن عدسی چشم؛
- کنده شدن شبکیه؛
- انسداد عروق.
در مقاله بعد به روش های اصلی تشخیص رتینوپاتی پرداخته ایم
این مقاله خوب بود؟ 
4 
2
