هپاتیت c بیماری شایع و خطرناکی است که در تمام دنیا از جمله ایران وجود دارد. حدود ۱۷۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا به هپاتیت c هستند. ۸۰ درصد افراد به نوع مزمن این بیماری مبتلا میشوند. این افراد در نهایت دچار سیروز کبدی خواهند شد. هپاتیت c نیز مانند دیگر انواع هپاتیت منجر به التهاب کبد میشود. متاسفانه هنوز برای هپاتیت c واکسنی وجود ندارد و این مسئله خود دلیلی بر خطرناک بودن این بیماری است.
به دلیل آنکه این بیماری شایع بوده و میتواند سالها بدون علائم در فردی وجود داشته باشد، باید نسبت به پیشگیری از ابتلا به هپاتیت c نکات بهداشتی لازم را رعایت نمود. هپاتیت c به دو نوع مزمن و حاد در فرد بروز میکند و راه انتقال آن از طریق تماس با خون آلوده است. در این مطلب قصد داریم به توضیح این بیماری و راههای تشخیص، درمان و پیشگیری آن بپردازیم.
همان طور که گفتیم هپاتیت c نوعی التهاب کبد است. این بیماری به دو صورت سریع یا حاد و طولانی مدت یا مزمن در فرد ایجاد میشود. اما اغلب افراد دچار نوع مزمن هپاتیت c میشوند. دلیل اکثر عفونتهای ویروسی کبد، در صورتی که ویروس هپاتیت A و B نباشد، ویروس هپاتیت c است. ویروس هپاتیت c در اثر تماس با خون آلوده منتقل میشود.
ویروس هپاتیت c ویروسی با منشاء خونی است. این ویروس علت اصلی هپاتیتهای منتقل شونده است و در بیمارانی که به آنها خون تزریق شده، میتواند تکثیر گردد. در سال ۱۹۷۴ میلادی سه نوع ویروس هپاتیت A و B و نوع دیگر مشخص شد. اما اولین بار در سال ۱۹۸۹ میلادی ویروس هپاتیت c کشف گردید. بعد از شناسایی این ویروس، آزمایشهایی طراحی شد که ویروس هپاتیت c را در واحدهای خونی و قبل از انتقال آنها پیدا کنند که برای شناسایی خون های آلوده از این ازمایش ها استفاده میشود.
به این ترتیب از اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی انتقال ویروس هپاتیت c از طریق خون کمتر شد. در اوایل مرحله حاد (سریع) بیماری، هپاتیت c کاملاً خفیف است. اما احتمال مزمن وطولانی شدن هپاتیت c نسبت به هپاتیت B بیشتر است. از هر ۳ نفر که به ویروس هپاتیت c آلوده میشوند، دو نفر ویروس را در خود حفظ کرده و بدون داشتن علائم و آگاهی نسبت به بیماری خود، ناقل ویروس هپاتیت c بوده و میتوانند ویروس هپاتیت c را به دیگران منتقل کنند.
در ادامه مقاله به روش های انتقال و درمان و…. هپاتیت c پرداخته ایم
این مقاله خوب بود؟ 2
2