درمان رفلاکس به دو صورت کلی درمانهای دارویی و روشهای جراحی، تقسیم میگردد.
درمان دارویی
ابتدایی ترین کار پس از تشخیص رفلاکس معده به مری استفاده از داروهای ضد اسید مانند شربت آلمینیوم و شربت منیزیم است.
باید توجه داشت که این دسته دارویی در واقع بیماری را درمان نمیکند بلکه با خنثی کردن مستقیم اسید در محل اسفنکتر معده، علائم رفلاکس را کاهش داده و تضعیف میکنند.
روش دیگر غلبه بر ترشح اسید و جلوگیری از ورود اسید زیاد از اسفنکتر پایینی به مری است، تجویز داروهای بلوک کننده گیرنده هیستامینی نوع 2 یا به عبارت دیگر H2 میباشد مانند رانیتیدین و سایمتیدین از این دسته هستد.
گروه بعدی داروهای مورد استفاده در رفلاکس، داروهایی همچون امپرازول هستند. این دسته، مهارکنندههای پمپ پروتون در یاخته های جدار معده بوده، در نتیجه قادر به کاهش اسیدیته و در نهایت کم کردن آسیبهای مری میباشند.
برای مشاوره با پزشک به بخش ویزیت آنلاین مراجعه کنید
عملکرد گروه بعدی داروهایی هستند که باعث سفت کردن و منقبض کردن اسفنکتر و در واقع بستن به موقع آن میشوند، تا از شلی اسفنکتر جلوگیری کنند. به عنوان مثال داروی سیزاپراید قادر است بر اعصاب دیواره مری و معده اثر میگذارد و شلی اسفنکتر تحتانی مری را رفع میکند.
جراحی برای درمان رفلاکس
همانگونه که گفته شد، روش دیگر در درمان رفلاکس، روشهای جراحی برای غلبه بر شلی اسفنکتر تحتانی مری میباشد. یکی از این روشها فوندوپلیکاسیون است. در این روش شلی اسفنکتر را با پیچیدن بخش بالایی معده به دور اسفنکتر تحتانی مری، تحت کشش، جبران میکنند. قدرت انقباضی عضلات معده، دلیل رفع شلی اسفنکتر در این روش جراحی میباشد.
روش مدرن جراحی فوندوپلیکاسیون، استفاده از درون بین (اندوسکوپ) بوده، که روشی مناسب و فاقد عوارض بوجود آمده تحت جراحیهای کلاسیک، میباشد.
این مقاله خوب بود؟ 
3 
2
