زمان بندی ظهور بلوغ: زمان بندی بلوغ از آغاز تا پایان، بسته به رابطه هورمون ها و عوامل جسم در افراد گوناگون، متفاوت است.
متوسط زمان شروع بلوغ در میان اقوام و نژادها و در مناطق گوناگون جهان، متفاوت گزارش می‌شود.
همچنین سن بلوغ با عوامل ژنتیکی و محیطی از قبیل نوع تغذیه و موقعیت اجتماعی افراد، بستگی دارد و بازه زمانی آن ۹ تا ۱۸ سالگی است.
پژوهش‌های گوناگون، تفاوت میان زمان بندی های مربوط به بلوغ افراد را تا ۴۶ درصد مستقیماً به عوامل ژنتیکی، ارتباط داده‌اند. ارتباط ژنتیکی میان مادر و دختر، بیشترین همزمانی دوران بلوغ را نشان می‌دهد.
به نظر می‌رسد در طول تاریخ، سن ظهور علائم بلوغ کاهش یافته است. در جمعیت نمونه افراد مؤنث جامعه اروپای غربی از سال ۱۸۴۰ تا ۱۹۵۰ میلادی، تاریخ شروع اولین عادت ماهانه به طور متوسط در هر دهه ۴ ماه مرتباً کاهش نشان داده است.
در نروژ، دختران در ۱۸۴۰ میلادی اولین تجربه خود از عادت ماهانه را در ۱۷ سالگی گزارش کرده‌اند؛ این سن در فرانسه، 3/15 و در انگلستان 5/16 بوده است؛
در ژاپن این کاهش سن دیرتر شروع شد ولی بعداً سرعت بیشتری پیدا کرد. از سال ۱۹۴۵ تا ۱۹۷۵ در هر ده سال ۱۱ ماه کاهش این امر گزارش شده است.
تاکنون ژن خاصی که بتوان آن را مسئول زمان شروع بلوغ دانست، شناخته نشده است. با این همه، ژن های مربوط به هورمون جنسی مردانه (تستوسترون) از جمله احتمالات در حال بررسی است.
نقش ژنتیک در سن بلوغ
محققان بر این باورند که ممکن است بلوغ زودرس ناشی از بعضی مواد شیمیایی باشد. که این مواد شیمیایی در انواع محصولات آرایشی و اسباب بازی ها استفاده می شود؛
علاوه بر این، بسیاری از عوامل محیطی از قبیل، تغذیه، ارتفاع محل زندگی، میزان مواد شیمیایی همچون ترکیب فاضلاب های شهری، مواد و گازهای موجود در لوازم خانگی همچون PCB، PA در مواد پلاستیکی، کلروفلوروکربن در لامپ های کم مصرف و مدار یخچال ها، CDC در نایلون ها و پلاستیک های خاص، غذای دام ها، محصولات کنسروی و فرآوری شده، و سایر مواد دارویی نیز در زمان‌بندی بلوغ تأثیر دارند.
مواجهه زیاد کودک با هورمون های جنسی یا مواد محرک استروژن و تستوسترون، می تواند در تغییر زمان‌بندی بلوغ تأثیر داشته باشد.
چاقی و بلوغ زودرس
بررسی‌های دیگر، تأثیر میزان کالری مصرفی، چاقی و میزان چربی ذخیره بدن را از جمله عوامل مؤثر در این فرآیند زودرس بلوغ قلمداد کرده‌اند.
همچنین تحقیقات نشان داده‌اند که بلوغ زودرس را می توان عاملی برای مشکلات سلامت در سال‌های بعدی زندگی تلقی کرد.
این در حالی است که در برخی پژوهش ها کمبود کلسیم و ویتامین D در بدن در جمعیت‌های خاص به منزله عامل تأخیر در بلوغ، درد های فلج کننده و افزایش خون ریزی در زمان عادت ماهانه و تأخیر در بهبود و ترمیم زخم های بدن در دختران جوان شناخته شده اند.
این مقاله خوب بود؟ 
3 
2
