COPD انسداد مزمن ریوی چیست و علت آن

COPD یا انسداد مزمن ریه اصطلاحی کلی برای دسته ای از بیماری ها میباشد. در واقع گروهی از بیماری ها که دم و بازدم فرد بیمار دچار مشکل میشود و اکسیژن رسانی به ریه ها دچار مشکل میگردد.COPD  بیماری ای طولانی مدت و مزمن است

بیماری انسداد مزمن ریه به طور معمول به دو بیماری که در ارتباط با هم هستند و در دستگاه تنفسی پیشروی میکنند اطلاق میشود،که شامل بیماری التهاب مزمن نایژه ها (برونشیت) و آمفیزم است.
در ادامه مقاله به توضیح هر کدام خواهیم پرداخت.

از آنجا که سیگار علت اصلی هر دو بیماری است، فرد سیگاری اغلب به هر دو بیماری التهاب مزمن نایژه ها و آمفیزم، مبتلا می شود.
شیوع بیماری انسداد مزمن ریوی یا COPD ، در جهان به سرعت حال رشد است. بیماری انسداد مزمن ریوی، سالیانه جان ۹۶,000 نفر را می‌گیرد و این رقم سبب شده که این بیماری چهارمین علت مرگ و میر در ایالات متحده باشد.

اگرچه این بیماری در مردان شایع‌تر از زنان است، بالا رفتن میزان مصرف سیگار در زنان، از زمان جنگ جهانی دوم نرخ مرگ و میر زنان را نیز افزایش داده است.

بیماری انسداد مزمن ریوی، تأثیر مخربی بر زندگی بیماران و خانواده هایشان داشته است. با پیشرفت بیماری، کیفیت زندگی مبتلایان به آن، روز به روز کاهش بیشتری خواهد یافت.

التهاب مزمن نایژه ها (برونشیت) :

التهاب مزمن نایژه ها (برونشیت)، حاصل استعمال سیگار میباشد، در این بیماری تنگ شدن مجاری  هوای، لوله های هوایی بزرگ دستگاه تنفسی، و در نهایت انسداد جریان هوای داخل ریه مشاهده می شود.

التهاب همچنین سبب می‌شود غددی که مجاری هوایی را پوشانده اند، مقادیر زیادی مخاط و مایع تولید کنند و بدین ترتیب، راه‌های هوایی را باریک و مانع جریان هوا شوند. حاصل این حالت، اغلب سرفه طولانی مدت همراه با تولید خلط (عمدتاً مخاط) و تنگی تنفس است.

سیگار کشیدن همچنین به مژک‌ها، زواید مو مانند کوچک که باکتری و ذرات خارجی را به خارج از شش ها هدایت می کند، آسیب می رساند و خطر عفونت را افزایش می‌دهد.

 آمفیزم ریوی:

در بیماری آمفیزم، کشیدن سیگار سبب تولید بیش از حد مواد تخریب کننده و تجزیه کننده در ریه ها می‌شود. حاصل آن تخریب بازگشت ناپذیر ریه ها است.

الاستین یکی از مواد است که تخریب میشود، این ماده برای محافظت ساختار های ریز دستگاه تنفسی حائز اهمیت است.

همان طور که دیواره های موجود در ریه پاره می شود از تعداد مناطقی که اکسیزن جذب میکنند کاسته می شود و مقدار باقی مانده ریه، حجیم شده و سبب می‌شود ریه ها، خاصیت ارتجاعی خود را از دست بدهند و بیش از حد ملتهب شوند.
به همین علت برای خارج کردن هوا از ریه به فشار بسیار بیشتری نیاز است.
به علت فشار بالای داخل قفسه سینه، لوله های هوایی کوچک دستگاه تنفسی در طول بازدم تمایل به افتادن روی هم دارند؛و این اتفاق باعث بسته شدن انها میشود. بدین ترتیب هوای کثیف در کیسه‌های هوایی به دام می افتد و هوای تازه نمی تواند داخل شود.

این مقاله خوب بود؟ 2 1