علت بیماری چاقی چیست؟ خطرات چاقی و راههای درمان چاقی

چاقی عبارت است از مقادیر زیاد چربی در بدن. برخی از پزشکان اشخاص چاق را در گروهی دسته‌بندی می‌کنند که وزن آنها ۲۰ درصد یا بیش از ۲۰ درصد از وزن مورد قبول برای قد آن ها باشد.

اما پزشکان دیگر بر این اعتقادند که جداول قد و وزن استاندارد گمراه کننده است. آن ها بر این عقیده اند که نسبت چربی به عضلات، روش بهتری برای اندازه گیری چاقی است. آنها معتقدند هر فردی که اضافه وزن دارد، الزاماً چاق نیست. برای مثال، ممکن است وزن ورزشکاری که چربی بدنش بسیار اندک است باز هم بیش از وزن مورد قبول برای قدش باشد.

علت بیماری چاقی

دلایل چاقی پیچیده بوده و محققان در حال مطالعات بیشتر بر روی علت چاقی هستند. در حالی که پرخوری غیر ارادی قطعاً نمی‌تواند به چاقی منجر شود، اما هنوز مشخص نیست که همه چاقی ها ناشی از افراط باشند.
پژوهش های اخیر به طور روز افزون بر این نکته اشاره دارند که عوامل زیستی و ژنتیک، همانند عوامل روان شناختی و محیطی بر چاقی تأثیر می‌گذارند.

در ایالات متحده افرادی که درآمد کمتری نسبت به افراد مرفه دارند، بیشتر مستعد چاقی هستند. زنان تقریباً دو برابر مردان آمادگی چاق شدن را دارند اما زنان و مردان هر دو وقتی پا به سن می‌گذارند، اضافه وزن پیدا می‌کنند.
در آن دسته از افرادی که منشأ چاقی آن ها خوردن غیر ارادی است، به نظر می‌رسد عوامل روان شناختی نقش بزرگی ایفا می‌کنند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد که برخی افراد چاق در واکنش به فشارهای روحی، تنهایی یا افسردگی نسبت به سایر افراد بیشتر می خورند. برخی از افراد، همچنان که رشد می کنند و بزرگ می‌شوند، می‌آموزند که غذا را با عشق بیشتر، اعتقاد و حسی از تعلق پیوند دهند. اگر بعدها در زندگی شان احساس کنند که طرد شده اند و اندوهگین هستند، ممکن است برای تسلی خود از غذا استفاده کنند.بطور دقیق معلوم نیست که چه عاملی باعث تولید مقادیر زیاد چربی می‌شود.

عوارض و مشکلات بیماری چاقی

همان طور که درد های عاطفی می تواند به چاقی بینجامد، چاقی هم می تواند به آثار نامطلوب منجر شود. از دوران کودکی به بعد، افراد چاق با طعنه هایی که به آنها زده می شود عصبانی شده و از همه دوری می‌جویند.

آن ها حتی ممکن است در مدرسه یا در کار خود با تبعیضاتی مواجه شوند. اعتماد به نفس پایین و حس انزوایی که بدین ترتیب دست می‌دهد ممکن است منجر به بیماری‌های صرف غذا شود. وارد شدن فرد به چرخه ای پایان ناپذیر از پرخوری، داشتن اضافه وزن بیشتر و حتی احساس بی ارزشی او را منزوی تر می کند. در نتیجه فرد برای تسلی و کمک به خود تا جایی که می‌تواند می‌خورد.

گفته می‌شود افرادی که چاقی شان سلامت شان را به خطر می اندازد به طور بیمارگونه ای چاق هستند. چاقی عامل خطر برای بروز بیماری قند، فشارخون بالا، تصلب شریان ها، آنژین صدری (دردهای سینه به دلیل فقدان جریان خون کافی در قلب)، واریس سیاهرگی، سیروز کبد، و بیماری های کلیه است.

چاقی می‌تواند در طول حاملگی و روند جراحی باعث عوارض شود. افراد چاق یک برابر یا یک برابر و نیم بیش از سایر افراد در معرض حملات قلبی هستند. به طور کلی، میزان مرگ و میر در میان افراد ۲۰ تا ۶۴ ساله تا حدود ۵۰% برای افراد چاق بیشتر از افراد با وزن عادی است.

درمان بیماری چاقی

از آنجایی که الگوی خوردن غیر ارادی اغلب از دوران کودکی آغاز می‌شود، مشکل بتوان آن ها را حذف کرد. برخی از افراد چاق در چرخه ای از افراط (پرخوری) و تفریط (رژیم – کم خوری) می افتند، که بعضی اوقات به نام رژیم یو – یو خوانده می‌شود، و این امر هرگز به کاهش وزن دائمی نمی انجامد.

بررسی‌ها نشان داده است که خود رژیم غذایی سفت و سخت ممکن است به خوردن غیر ارادی کمک کند. گذراندن زندگی بدون داشتن غذاهای مورد علاقه می‌تواند باعث شود که این افراد فکر کنند، بی نصیب مانده اند.
بدین ترتیب پس از این که رژیم آن ها به انتها رسید، ممکن است با افراط در خوردن به خودشان پاداش دهند. بررسی دیگری نشان می دهد که رژیم گرفتن، سوخت و ساز فرد را کاهش می‌دهد، پس وقتی شخص رژیم خود را به پایان رساند، راحت‌تر اضافه وزن می یابد.

موفق ترین برنامه برای کنار آمدن با پرخوری این است که به افراد آموزش داد که معقول‌تر بخورند و بر فعالیت‌های فیزیکی خود بیافزایند تا کم کم وزن کم کنند، بدون این که نیاز باشد رژیم‌های غذایی سخت بگیرند. گروه های حمایت کننده و روان درمانگر ها نیز می توانند به افراد در کنار آمدن با جنبه‌های روانی چاقی کمک کند.

این مقاله خوب بود؟ 2 1