بی اشتهایی یا پرخوری هایی که ناشی از مشکلات عصبی هستند را بشناسیم

پرخوری یا گرسنگی کشیدن ارادی میتوانند مربوط به حالات روانی و مشکلات عصبی باشند.

دو مشکل رایج در این زمینه پرخوری عصبی و بی اشتهایی عصبی میباشد که در ادامه مقاله به توضیح کامل انها پرداخته ایم.
علت بیماری های صرف غذا دقیقاً مشخص نیست، اما محققان فکر می‌کنند که مشکلات خانوادگی، نابهنجاری های زیستی و  شیمیایی و توجه اجتماع به لاغری همگی می‌توانند به این امر کمک کنند.
اختلالات صرف غذا عملاً در قسمت‌هایی از جهان که غذا کمیاب است و در گروه‌هایی که از نظر اقتصادی در کشورهای پیشرفته چندان مرفه نیستند، ناشناخته است.
اگرچه این بیماری در طول تاریخ شناخته شده، اما توجه بسیاری را در سال‌های اخیر به دلیل مرگ و میر برخی از چهره‌های سرشناس از این بیماری به خود جلب کرده است.

میزان شیوع اختلال عصبی مصرف غذا

جوانان بیشتر از مسن ها مستعد دچار شدن به این بیماری هستند. اغلب بیماری قبل از سن بیست سالگی آغاز می شود.
گرچه هم مردان و هم زنان می توانند به این مشکل دچار شوند، اما شیوع آن در میان زنان بیشتر است. فقط حدود ۵ درصد از افراد مبتلا به این بیماری مذکر هستند.
بیماری اختلالات صرف غذا در زنان و مردان بیماری جدی تلقی شده و مهلک است. بسیاری از بیمارستان ها و درمانگاه های روانی با برنامه‌هایی به خصوص برای درمان چنین بیماری‌هایی در نظر گرفته شده اند.

بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی

بیماری های بی اشتهایی بولیمیا، بی اشتهایی عصبی و چاقی شناخته ترین نوع بیماری های صرف غذا هستند. لغت بی اشتهایی مرضی از لغتی یونانی آنورکسیا به معنی «فقدان اشتها» می آید. اما مشکل افراد مبتلا به بی اشتهایی مرضی این نیست که آنها گرسنه هستند، بلکه آن ها از ترس چاق شدن به خود گرسنگی می دهند حتی وقتی که شدیداً کم وزن هستند.
معنی لغوی بیماری بی اشتهایی بولیمیا به معنی «گرسنه بودن مثل یک گاو نر» است. افراد مبتلا به این مشکل بی محابا به خوردن می پردازند و اغلب غذاهای بی خاصیت را تا حد ممکن می خورند. سپس خود را وادار می‌کنند تا با استفراغ یا مصرف زیاد ملین بر شهر غذاهای خورده شده رهایی یابند.
نوع سوم بیماری صرف غذا، چاقی است که ناشی از پرخوری غیر قابل کنترل است. چاقی اندک، خطری جدی برای سلامتی نیست. اما ۲۵ درصد اضافه بر وزن مورد قبول بدن یا بیشتر از آن، می تواند منجر به بروز مشکلات بسیاری برای سلامتی شود.

این مقاله خوب بود؟ 4 1