بیماری اوریون عفونت ویروسی نسبتاً خفیف و کوتاه مدت غدد بزاقی است که معمولاً، در دوران کودکی، ایجاد می شود.
ویژگی عمده اوریون، تورم دردناک یک یا دو طرف بناگوش (جلوی گوش و روی فک ) است که البته گاهی نیز قابل مشاهده نیست. از آنجا که غدد بناگوشی (غده پاروتید) جزء غدد بزاقی هستند، گاهی اوقات به اوریون، التهاب غدد پاروتید (التهاب مسری غده پاروتید) نیز می‌گویند.
اوریون بسیار مسری است و به سرعت در مکان های پرجمعیت، از قبیل مدارس، گسترش می‌یابد. اوریون زمانی بسیار شایع بود البته نه مثل سرخک یا آبله مرغان.
قبل از عرضه واکسن در ایالات متحده در ۱۹۶۷ میلادی، تقریباً ۹۲ درصد کودکان تا ۱۵ سالگی، در معرض اوریون قرار می گرفتند. بعد از ساخت واکسن، این میزان کاهش بسیار چشمگیری یافت. واکسینه کردن علیه اوریون در کودکستان ها و پایه اول تحصیلی، به طور جامع، انجام میشود. در ایران نیز در حال حاضر تقسیم تزریق واکسن اوریون در جدول مصوبه واکسیناسیون وزارت بهداشت جای دارد و نوبت اول تزریق آن یک سالگی و نوبت دوم ۴ تا ۶ سالگی است.
ویروس عامل اوریون در بزاق وجود دارد و با عطسه، سرفه و سایر تماس های مستقیم با بزاق فرد آلوده، منتشر می شود.
در ادامه مقاله به شناخت بیشتر اوریون علائم، راه های درمان و واکسن اوریون پرداخته ایم
این مقاله خوب بود؟ 
2 
2
