التهاب و عفونت گوش میانی در واقع وجود عفونت در فضای میانی گوش و در پشت پرده گوش است.
ورود باکتری یا هر عامل عفونی به فضای گوش میانی و تکثیر و تزاید در آن با بروز عفونت و التهاب همراه می گردد که نیازمند مداخله پزشکی است. این التهاب میتواند حاصل انتقال عفونت از بافتهای مجاور گوش باشد.مثلا عفونت گلو یا سینوس ها میتواند به گوش میانی نیز منتقل شود
علت عفونت گوش میانی:
التهاب گوش میانی معمولاً بر اثر عفونت با میکرو ارگانیسم های عفونی شامل ویروس ها و باکتری ها، ظاهر می شود.
بیشتر موارد عفونت های حاد گوش میانی در نتیجه بروز عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی مانند گلو و قسمت پشتی بینی یا سینوس ها، روی میدهند
عفونت گوش معمولا بعد از سرماخوردگی، عفونت گلوی چرکی، انفولانزا و یا حتی سینوزیت ایجاد میشود و درواقع منشا عفونت در گوش از این قسمت ها میباشد
درمان عفونت گوش:
تجویز آنتی بیوتیک، درمان مناسب عفونت گوش میانی است که انتخاب آن بستگی به نوع باکتری عامل عفونت دارد و طیفی شامل انواع آنتی بیوتیک ها از دسته پنی سیلین ها، سفالوسپرین ها و آنتی بیوتیک های سولفانامیدی را در برمیگیرد.
برای تجویز و تشخیص حتما باید توسط پزشک ویزیت شوید
شما میتوانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
عوارض و خطرات عفونت گوش:
بهبودی عفونت گوش در صورت درمان بسیار خوب است.
اما باید در نظر داشت که تجمع طولانیمدت مایع درون گوش میانی با دشواری در شنوایی و گفتار همراه می شود؛ از دیگر سو امکان ابتلا به عفونت استخوان ماستوئید در مجاورت گوش و ظهور ماستوئیدیت وجود دارد.
پیشگیری از عفونت گوش:
ابتلا به عفونت گوش میانی تا حدی در کودکی اجتناب ناپذیر به نظر میرسد و بسیاری از کودکان به عفونت گوش مبتلا میگردند، اگر چه با برخی اقدامات، احتمال ابتلا به عفونت های مکرر و کاستن از حجم تجمع مایع وجود دارد.
تغذیه کودک با شیر مادر از جمله این اقدامات است. در صورت تغذیه کودک از طریق بطری، لازم است کودک در حالت نشسته باشد. رعایت اصول کلی بهداشت نیز باعث خواهد شد تا تعداد نوبه های ابتلا به عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی کاهش یابد.
این مقاله خوب بود؟ 2
1