عوارض جانبی آنتی هیستامین ها عبارت است از:
- خواب آلودگی
- گیجی
- ضعف در انجام حرکات هماهنگ
- بی قراری
- تحریک‌پذیری
- عصبانیت و اختلال معده (تهوع و استفراغ).
این مشکلات معمولاً با سازگاری بدن به دارو از میان می‌رود و نیازی به درمان طبی ندارد.
شما می‌توانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
عوارض جانبی دیگر مصرف آنتی هیستامین نظیر
- خشکی دهان
- بینی و چشم ها
- تحریک پذیری
- اشکال در دفع ادرار و تاری دید
نیز ممکن است روی دهد و نیازی به درمان ندارد؛ مگر اینکه خود به خود از بین نروند یا با فعالیت‌های معمول روزمره تداخل کنند.
در صورت بروز هر یک از این عوارض جانبی مصرف آنتی هیستامین هر چه زودتر باید به پزشک مراجعه شود:
- ضربان قلب سریع، نامنظم، و یا مواج
- تپش قلب
- تشنج
- تعریق
- استفراغ
- تب
- لرز
- غش
- مشکلات تنفسی
- توهم
- خون ریزی
- یا کبودی غیر معمول
- فشار خون پایین
- حساسیت غیرمعمول به نور
- حرکات غیر قابل کنترل.
عوارض جانبی نادر دیگری ممکن است روی دهد. اگر فردی به دنبال خوردن آنتی هیستامین، دچار علائم غیرطبیعی شود بایستی با پزشک معالج خود تماس بگیرد.
بیشتر بدانید:
تداخل دارویی مهم آنتی هیستامین ها
آنتی هیستامین ها، می توانند باعث افزایش آثار داروهای دیگری نظیر الکل، آرام بخش ها، باربیتورات ها و خواب‌آور ها شوند که فعالیت دستگاه عصبی مرکزی را کاهش می‌دهند.همزمان با مصرف آنتی هیستامین ها باید از خوردن الکل پرهیز شود و قبل از مصرف آنتی هیستامین با سایر تضعیف کننده های دستگاه عصبی مرکزی باید با پزشک مشورت شود.
تعدادی از آنتی هیستامین ها را نباید در طول دو هفته از مصرف مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز که داروهای درمانی پارکینسون، افسردگی، و سایر حالات روان پزشکی هستند، به کار برد؛
نمونه‌هایی از مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز عبارت اند از:
- پارنات
- و ناردیل.
افرادی که مهارکننده‌های منوآمین اکسیداز را مصرف می کرده اند یا مطمئن نیستند که سابقه مصرف داشته اند، باید قبل از دریافت آنتی هیستامین با پزشک یا داروساز مشورت کنند. لوراتادین، بالقوه می‌تواند با داروهای زخم معده یعنی سایمتیدین و رانیتیدین که هر دوی آن ها برای سوزش سردل نیز به کار می‌روند، پادزی‌هایی نظیر اریترومایسین و بیاکسین (کلاریترومایسین) ضد قارچ هایی چون کتوکونازول و برونکودیلاتور تئوفیلین تداخل کند. این تداخلات دارویی می توانند باعث بیماری کبدی شوند. اشخاصی که این داروها را مصرف می‌کنند، باید با پزشک یا داروساز درباره این که آیا در معرض چنین خطری هستند، مشورت کنند.
بیشتر بدانید:
قبل از مصرف آنتی هیستامین کلرفنیرامین همراه با هر یک از موارد زیر با پزشک مشورت شود:
- داروهای آسم نظیر آلبوترول و بروموکریپتین
- داروهای ضد پرفشاری خون نظیر مسامیلامین، متیل دوپا و رزرپین
- ضد دردهای مخدر نظیر مپریدین، آسپرین کدئین و استامینوفن کدئین
- دارو داروی ضد تشنج فنی توئین
- خواب آور هایی چون تریازولام و سکوباربیتال
- آرام بخش هایی نظیر دیازپام و آلپرازولام
قبل از مصرف هم زمان هر نوع آنتی هیستامین با هر یک از موارد زیر با پزشک مشورت شود:
- داروهای ضد قولنج و یا گرفتگی عضلات شکم یا معده مثل دی سیکلومین
- پادزی‌های آزیترومایسین، کلاریترومایسین یا اریترومایسین
- داروهای ضد قارچ ایتراکونازول یا کتوکونازول
- مهار کننده مجاری کلسیمی بپریدیل
- داروهای مصرفی برای درمان آریتمی های قلبی نظیر دیزوپیرامید، پروکائین آمید یا کینیدین
- ضد افسردگی هایی چون ماپروتیلین یا ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند دزیپرامین یا ایمی پرامین
- داروهای موسوم به فنوتیازین ها مانند کلرپرومازین و پروکلرپرازین که در درمان اختلالات روحی و روانی و عصبی به کار می روند
- پیموزاید که برای درمان علائم نشانگان توره به کار می رود.
همه تداخلات ممکن آنتی‌هیستامین‌ها با سایر داروها در اینجا ذکر نشده، از این رو قبل از مصرف آنتی هیستامین ها با هر داروی نسخه شده یا بدون نسخه از مشورت با پزشک و داروساز مطمئن شوید.
این مقاله خوب بود؟ 
11 
3
