تشخیص ابتلا به آمیب دشوار است به علت این که میتواند نواحی متعددی از بدن را عفونی کند و همچنین به علت علائم بالینی متفاوت (علائم خفیف یا بدون علائم تا علائم شدید یا مرگ) که میتواند ایجاد کند.
در بیشتر موارد، پزشک زمانی در تشخیص خود ابتلا به آمیب را مد نظر می‌گیرد که بیمار ترکیبی از علائم شامل اسهال و سابقه احتمالی تماس با عامل بیماری در سفر، تماس با فرد آلوده یا تماس جنسی- مقعدی را داشته باشد.
تشخیص بین آمیب و بیماری‌های دیگر، اهمیت زیادی دارد. در صورت تشخیص نادرست بیماری التهاب روده با آمیب، تجویز داروی مصرفی می تواند باعث تسریع رشد آمیب و گسترش آمیب در بدن شود.
به علت عواقب خطرناک تشخیص نادرست باید در مواردی که احتمال ابتلا به بیماری التهاب روده وجود دارد، عدم ابتلا به آمیب با آزمایش نمونه‌های متعدد
- مدفوع
- خون
- سیگموئیدوسکوپی
تائید شود.
شما می‌توانید سوالات خود را از بهترین پزشکان متخصص بپرسید
آمیب ممکن است بسته به محل درگیری با آزمایش های متفاوتی تشخیص داده شود.
آزمایش مدفوع آمیب:
نمونه مدفوع در زیر میکروسکوپ برای وجود انواع آمیب آزمایش میشود. تشخیص آمیب بیماری زا، از آن آمیب های روده ای غیر بیماری‌زا که اغلب وجود دارند مهم است.
حتما بخوانید:
- آمیب چیست؟
- راه های تشخیص علل مختلف اسهال
- روش درمان ابتلا به آمیب چگونه است؟ چگونه از آمیب پیشگیری کنیم؟
بررسی نمونه مدفوع در سه نوبت تقریباً دقت تشخیص اسهال خونی آمیبی را تا ۹۰ درصد افزایش می دهد.
آزمایش مدفوع در تشخیص
- توده آمیب
- یا عفونت‌های خارج روده ای
کاربردی ندارد.
سیگموئیدوسکوپی:
روش تشخیصی مفیدی است که در آن از وسیله چراغ دار انعطاف پذیر ظریفی برای مشاهده
- زخم های قسمت پایینی روده بزرگ
- برداشت بافت
- یا نمونه‌های مایع از دیواره روده استفاده می شود.
حتما بخوانید:
- ابتلا به آمیب چیست و چه خطراتی دارد؟ آمیبیاز چیست و چگونه انسان مبتلا میشود
- علایم ابتلا به آمیب روده ای و آمیب در خارج روده چیست؟
آزمایش خون:
هر چند روش هایی که آنتی بادی تولید شده در پاسخ به عفونت آمیبی را تشخیص می‌دهند
فقط قادر به تأیید ۱۰ درصد از موارد آمیبیاز خفیف هستند، اما ۹۵ درصد موارد اسهال خونی و ۹۸ درصد از آبسه های کبدی را تشخیص می‌دهند.
آنتی بادی معمولاً در طی هفته اول بعد از شروع علائم در سرم خون، پدیدار میشود.
چون پادتن ممکن است در خون به مدت ۱۰ سال بعد از عفونت اولیه قابل سنجش باقی بماند، آزمایش خون نمی تواند عفونت جدید و قبلی را افتراق دهد.
بررسی های تصویربرداری:
تعدادی از روش های تصویربرداری پیشرفته مانند
- سی تی اسکن
- تصویر برداری با رزونانس مغناطیسی (ام.آر.آی) و سونو گرافی
می توانند جایگاه آبسه کبدی را تعیین کنند؛ سپس برای تأیید آبسه ناشی از عفونت آمیبی، ممکن است پزشک در مواردی، با استفاده از سوزن ظریفی، از بافت نمونه برداری کند.
این مقاله خوب بود؟ 
7 
2
