با کاهش بسامد تپش قلب تا حد معینی این امکان فراهم می آید که گره دهلیزی – بطنی در غالب ضربان ساز غالب با بسامد تپش بین ۴۰ تا ۶۰ بار در دقیقه ظاهر شود. این ریتم را ریتم فرار جانکشنال می‌نامند.
گاهی ریتم ضربان ساز جانکشنال به شکلی نامتناسب بر ریتم ضربان ساز دهلیزی غلبه می کند و چنین حالتی ممکن است به تدریج تزاید یابد و با آن که به صورت پاروکسیمال، ظاهر شود.
در نوار قلب چنین بیمارانی، مجموعه QRS باریک ولی دقیقاً همانند QRS طبیعی ظاهر می‌شود. تاکی کاردی باز ورود گرهی دهلیزی – بطنی، شایع‌ترین صورت تاکی کاردی های فوق بطنی پاروکسیمال است که به طور ناگهانی آغاز می‌شود و خاتمه QRS باریک و تاکی آریتمی منظم، از جمله اختصاصات آن محسوب می‌شود.
این ریتم ها در همه گروه های سنی، دیده می شوند ولی تا حدی در زنان شایع‌تر است و در مواردی بدون وجود هرگونه شواهدی، از بیماری‌های عضوی قلبی ظاهر می‌شود.
این مقاله خوب بود؟ 
2 
2
